Azijnfabriek Stage @ Weerstand Open Air 2025

azijnfabriek_archief_2025_juli_weerstandopenair_azijnfabriekstage_v1.0.0

🗓 ZATERDAG 26 JULI 2025: Azijnfabriek Stage @ Weerstand Open Air 2025!

Dit jaar heeft de Azijnfabriek Roermond weer zijn eigen stage bij het festival Weerstand Open Air 2025! Heb jij zin in Rock en/of Metal muziek? Kom vooral kijken bij onze Stage. Tot dan!

👨🏻‍🎤 Een absolute show die je niet wilt missen!

🎵 Postmetal, Doom, Screamo, Emoviolence, Poppunk, Emo, Posthardcore, Groovemetal, Thrash, Deathmetal

TIME TABLE
⚡️ 13:00 Doors open
⚡️ 15:00 – 15:45 Bronson Superfortress (Post-metal, Doom)
⚡️ 16:15 – 17:00 Rad Skeliott (Screamo, Emoviolence)
⚡️ 17:30 – 18:15 Sugarpunch! (Pop-punk, Emo)
⚡️ 18:45 – 19:30 Azalea (Post-hardcore, Screamo)
⚡️ 20:00 – 20:45 Reverse the Flow (Groove metal, Thrash)
⚡️ 21:15 – 22:00 Inferum (Death metal, Groove metal)
⚡️ 23:00 Closing time

Facebook event:
https://www.facebook.com/events/1260573112320391/

Weerstand Open Air 2025 Facebook event:
https://www.facebook.com/events/1343127830981124/

Azijnfabriek event:
https://azijnfabriek.nl/event/weerstand-open-air-2025/

#Azijnfabriek #AEK #WeAreRoermond #Weerstand #WeerstandOpenAir #WeerstandFestival #Poppodium #Roermond #Roermondcity #Festival #Evenement #Event #Livemuziek #Concert #BronsonSuperfortress #RadSkeliott #Sugarpunch #Azalea #ReverseTheFlow #Inferum #Postmetal #Doom #Screamo #Emoviolence #Poppunk #Emo #Posthardcore #Groovemetal #Thrash #Deathmetal

VERSLAG

Weerstand Open Air – zaterdag 26 juli 2025

Azijnfabriek op locatie. Voor de tweede keer de eigen zaal ingeruild voor een vak in de grote hal op het voormalige Philips-terrein aan de Bredeweg. De bevlekte tegelvloer, hoge betonnen plafond met metalen steunbalken en de groezelige verweerde entreehal passen wel bij het gevoel dat de zes bands vandaag willen oproepen. De kracht van de underground is sterk in de acts en visueel mooi uitgedrukt in de industriële setting.

Bronson Superfortress is wat dat aangaat een voorbeeldige opener. Zware sound, dan weer geaard als Black Sabbath dan weer zwevend als Pink Floyd. Het prachtige portret van de onlangs overleden Ozzy Osbourne kijkt vanuit die genoemde entreehal toe en zag dat het goed was. Een dikke metal versie van ‘Children of the Grave’, met extra gitarist laat de enorme inspiratie zien die Sabbath op de hele rockwereld is geweest. Bronson Superfortress is als het vliegende oorlogsapparaat waar het naar genoemd is op zijn plek tussen de blauwe flikkeringen, witte schijnwerpers en opstijgende rook die het plafond aan het zicht onttrekken. De fabriekshal is vandaag een grote vliegtuighangaar, waarbij de grijze mist in golven langs Ozzy en de geel-zwarte toegangsdeuren het binnenterrein optrekt.

De mist klaart op als Rad Skelliott aantreedt. Alhoewel het meer een band is voor buiten, met zonnige punkrock en emocore-uitbarstingen verweert het drietal zich kranig tegen de duisternis. Heerlijk catchy songs, goede zanger en uitbundige capriolen op de stage ondersteund door de warme gloed van het podiumlicht. We worden welkom geheten in de wereld van Rad Skelliott een band die via het Ruwe Diamanten festival, van Roermond in Tune, de weg naar Weerstand heeft weten te vinden. Talentvolle nieuwelingen die de verdiende kans met veel flair terugbetalen.

Uit hetzelfde zonlicht gesneden is Sugarpunch uit Weert. Maar nieuw zijn ze allerminst. Als er ergens in het land een verhoging op de vloer is die dienst zou kunnen doen als podium is er waarschijnlijk een Sugarpunch-show geweest. De Azijnfabriek zelf ook al enkele keren, even snel aangevuld. Dat vele spelen betaalt zich uit. Poppunk, stevige rock en met Janneke een ijzersterke frontvrouw. Gewoon een goede show! Nou nee, zo gewoon is dat niet. Het vergt talent en inzet om iedere keer een overdonderende set neer te zetten. Het voelt als een oude bekende, of warme deken om Sugarpunch keer op keer zoveel te zien leveren. Dat wordt nooit gewoon en het is tijd voor de echt grote podia!

Dan gaan we terug naar de duisternis. Het industriële en grauwe vormt weer de perfecte backdrop als Azalea aantreedt. Primitieve, soms machinaal klinkende blackmetal knaagt zijn weg door vervormde gitaren en doomy klinkende drums. Ook een nieuwe Roermondse band die via Ruwe Diamanten zijn weg naar Weerstand heeft gevonden. Mooi hoe de verschillende lokale initiatieven samenpakken en de opkomende krachten de broodnodige exposure geven. Azalea is wel, alle zes de acts overzien, het moeilijkst te verhapstukken.

Daar heeft Reverse the Flow dan weer totaal geen last van. Met een toffe split CD met Promille Kartell onder de gordel klapt de groep met zanger Dave vóór het podium er vol boven op. Reverse the Flow is 50% hardcore, 25% lol en 25% schoppen tegen heilige huisjes. Maar dat wordt met zo’n flair en eigenheid gedaan dat de zaal per direct op de kop staat. Een volle bak nog wel. De groove, het tempo en Dave zijn natuurlijke frontman capriolen op de vloer vormen een degelijke ruggengraat. Een ruggengraat die behoorlijk kraakt na een lange dag feesten op de luide tonen van de underground.

Dan mag Inferum het licht op Weerstand en de wereld om ons heen uit doen. Wat een sound! Met het aankomende album ‘Musth’ meer technisch hoogstaande deathcore dan ooit, gaan de riffs het pikzwarte ravijn in. De diepte is ongekend als zwartgallige flarden van het leven je de hartslag benemen. Machinale drums die onverwacht tegendraads je ledematen in onnatuurlijke richtingen opdraaien. Gitaren die als het doorschakelen van een oorlogsmachine naar hogere versnellingen steeds compacter worden tot de laatste weerbarstige ziel als een nachtkaars wordt gesmoord. Diepe grunts die als echo’s verschijnen uit de machines die deze fabriek al jaren geleden hebben verlaten. Een dreiging die een onbehaaglijk gevoel van paranoia geeft als Inferum met de ondergaande zon het donker inluidt. Wat een afsluiter van een grandioze dwarsdoorsnede van de Azijnfabriek-programmering.

Martijn Welzen