Liverpool aan de Maas

Azijnfabriek | Festival - Liverpool aan de Maas

🗓 ZATERDAG 9 DECEMBER 2023: Liverpool aan de Maas bij de Azijnfabriek!

Na een super succesvolle eerste editie in 2022, keert het Liverpool aan de Maas Festival terug op 9 december 2023! Net zoals vorig jaar met bands van weleer én bands van nu. Na de aanhoudende vraag vanuit bands, publiek en alle betrokken partijen konden we er niet meer om heen; Liverpool aan de Maas Festival moet een vervolg krijgen! Samen met onze collega’s van Stichting Roermond in Tune hebben we een fantastische line-up voor jullie!

👨🏻‍🎤 Een absolute show die je niet wilt missen!

🎵 Metal, Folk, Groovy StonerRock, Reggae, LimboSka, Riffbased Grooves

TIME TABLE
⚡️ 18:30 Doors open
⚡️ 19:00 Dean Mum (Reggaevibezzzz)
⚡️ 20:00 F.I.X. (Riffbased Grooves)
⚡️ 21:00 Rising Tide (Metal)
⚡️ 22:00 Prengel (LimboSka)
⚡️ 23:00 The Four Tree Society (Groovy StonerRock)
⚡️ 00:00 Mushrooms (Metal)
⚡️ 02:00 Closing time

Facebook event:
https://www.facebook.com/events/618475256972415/

Liverpool aan de Maas Social Media
Facebook: https://www.facebook.com/LiverpoolAanDeMaas
Instagram: https://www.instagram.com/liverpool_aan_de_maas_festival/

Azijnfabriek event:
https://azijnfabriek.nl/event/liverpool-aan-de-maas-09-12-2023/

#Azijnfabriek #AEK #Poppodium #Roermond #Roermondcity #Evenement #LiveMuziek #Concert #Festival #LiverpoolAanDeMaas #RoermondInTune #RockcityRemunj #Metal #Folk

VERSLAG

Liverpool aan de Maas – zaterdag 9 december 2023

Soms is het leuk om toch ongelijk te hebben. Het eerste festival van Liverpool aan de Maas, op 12 november vorig jaar, was een doorslaand succes. Omdat het kon meesurfen op de golven van de documentaire met dezelfde naam en het feit dat één van Roermonds grootste bands Concubine een reünie-optreden gaf, had ik het idee dat dit kunstje niet herhaald zou kunnen worden. Niet helemaal rekening gehouden met het feit de vijfkoppige organisatie van Roermond in Tune natuurlijk tot de oksels in het muzikale slib van die genoemde rivier staat. Een overdonderende zesklapper in een wederom uitverkocht huis bewees tot mijn genoegen dit ongelijk.

Dean Mum

Stipt om zeven uur opent all-star reggae-band Dean Mum een blik zonnestralen om de regenachtige dag te verwarmen. Muzikaliteit is een gegeven als onder andere The Skarabeez, Concubine en Sideshift Harry op de stamboom prijken. Heerlijke schommelstoelen krijgen we aangereikt met een dikke rum cocktail als de band ons voorstelt aan covers van songs die oorspronkelijk niet als reggae de ether zijn ingeworpen. Denk aan ‘Easy’ (Commodores), ‘Valerie’ (Amy Winehouse) of ‘Radio, Radio’ (Elvis Costello). De schitterende uitvoeringen in geheel eigen arrangementen zijn toch wel het parapluutje en schijfje citrusvrucht in die cocktail.

F.I.X.

Dan slaat de sfeer om, een muzikale fles wordt op de rand van het podium stukgeslagen en de dreigende rock n roll van F.I.X. staart je verwilderd in de ogen. Vlijmscherpe riffs, met een vuige uitstraling, stuipende bewegingen van zanger Jordy kraken de botten van gemakzucht. F.I.X. bevindt zich op de grens van wat wettelijk is toegestaan in het gebied waar rock wordt opgerekt en bands als Cream en Blue Cheer in het vizier komen. De energie van de big-bang van jaren 70 hardrock wordt door deze jonge act feilloos aangevoeld. Dit kan een hele grote worden, laat daar geen twijfel over bestaan. Zo is ook de toekomst van de Roermondse scene veiliggesteld.

Rising Tide

Als het om onbegrensde energie gaat, steekt hardcore, als genre, boven menigeen uit. Aangekondigd als metal, wordt het verleden van de groep toch wat geweld aangedaan. Natuurlijk hoor je de Iron Maiden invloeden, maar de performance is er toch meer één van hardcore. Zeker gezien het feit hoe brulboei Joris het publiek weet op te zwepen. In 1998 stond de band voor het eerst op het Azijn-podium, en in 2009, bij de release van EP ‘Horizons’ voor het laatst. Vandaag een glorieuze, en emotie gedragen terugkomst voor het 25-jarig jubileum. Een stoomwals van een optreden met een setlist die van nieuwe tracks tot ver in de geschiedenis reikt.

Prengel

Prengel speelt ‘limboska’. Dat betekent als eerste een flinke stap terug in volume tegenover Rising Tide, maar ook de gewaarwording dat dit Limburgstalige viertal de beste zanger(es) van de avond in de gelederen heeft. Van laidback-ska tot de urgentie van rocksteady, komen heerlijke en volwassen tracks naar voren die tot bewegen dwingen. Tekstueel schuurt het tegen het schunnige aan, en mag de band hun laatste nummer over de grensoverschrijdende buurman als een veredelde toegift herhalen. Nutte leedjes, maar auch keisjiek! Zou eigenlijk wel eens willen weten hoe Prengel klinkt met een blazersectie op een festival of als support van the Pietasters. Ook deze zou zo maar kunnen doorschieten naar grotere podia.

The Four Tree Society

De zelfbenoemde groovy stonerrock laveert eigenlijk tussen twee uitersten. Is het gevaarlijke, urgente, recht-door-zee rock, of trage stoner waarbij alles in functie staat van de almachtige riff? De drums zijn regelmatig uptempo en stuwend waardoor het verwachte rustige kruipen van de gletsjer als een lawine over ons heen dendert. Ooit, een dikke twintig jaar geleden, een plaat opgenomen, maar daarna in het schijnbare niets opgelost. Nu terug en sterker dan ooit. Wel een band waarbij een drink- en rookadvies geldt, om het wat makkelijker te verhapstukken.

Mushrooms

Ontstaan in 1995 en verdwenen in 1998, en in die drie jaar tijd toch een aardige CV opgebouwd met wat festivaloptredens en shows met De Heideroosjes. Muzikaal is het metal, maar door de drums en vocalen een slalom tussen nu-metal en bands als Tool en Primus. Ook voor Mushrooms is de timing perfect. Waar Rising Tide in 1998 begon is de afgelopen 25 jaar precies de tijd geweest dat deze band pauze hield. Goed geoliede terugkeer die naar meer smaakt. Ben benieuwd óf er ook meer in het vat zit. Snarenplukker Mark is daarnaast actief bij de nieuwe Roermondse sensatie The Spartians, waar de spacy randjes van Mushrooms nog buitenaardser klinken. Die eerste misschien als een ongevraagde suggestie voor Liverpool aan de Maas 2024?

Nadat eerst mijn ongelijk over de opkomst is bewezen, is ook de twijfel over de vruchtbaarheid van de Roermondse popscene weggenomen. Wat een gave bands kan deze kleine gemeente met het grootste gemak optrommelen voor een dik festival in de Azijnfabriek. Alle lof gaat naar Roermond in Tune voor de feilloze neus voor talent en de retestrakke organisatie. Zes bands in zo’n relatief kort tijdsbestek gelijke exposure geven is niet makkelijk. Dat wij, de bezoekers van het festival als integraal onderdeel van ‘Liverpool aan de Maas’ worden genoemd, geeft aan hoe kort de lijntjes zijn en spreekt het boekdelen over de passie en inzet voor de lokale scene. Zo is iedereen even belangrijk op wat een liefdevolle avond voor de Roermondse muziek was.